Spektakl w sześciu odsłonach:

" Czerwona – FEC "  - scena szósta


Premiera: 23 styczeń
Obsada:
pierwszoplanowa rola żenska - ja,
drugoplanowa rola męska - mój mąż,
drugoplanowa rola żenska – pielegniarka,
w pozostalych rolach nikt nie wystapił
Scenografia:
identyczna jak w scenie piatej

Akcjaaaa.. klaps... " Czerwona – FEC „ - scena szósta

Monolog czyli dialog ze sobą samą.

Co ja Ci tu bede dużo gadać. Ostatnia chemia przemknęła niezauważona jak pędziwiatr przez pole. Nim się obejrzałam już wychodziłam ze szpitala. Pod wieczór zaledwie lekko zmęczona,  rąbnęłam się do łóżeczka i obudziłam dopiero rano, głodna jak wilcza wataha. Wyruszyłam więc prosto do kuchni i wtrząchnęłam kromala z żółtym serem. Przyznam Ci się że w tamtym momencie mogła bym przysiąc że to jakieś czary albo inne tajemne moce ustawiły mnie w pozycji pionowej na moich własnych nogach. Jak to... ??? Po szóstym FEC-u ?!?!?  Powiesz mi że wręcz niemożliwe … no popatrz, a jednak. Bonusy w stylu nudności, wymioty - nie tym razem.  O dziwo Ceramiczny jak zaklęty stał cichutko w łazience na swojej białej nóżce i ani razu się nie odezwał. Wszyscy co z autopsji znaja temat mówią, że ostatni wlew przechodzi najłatwiej i choć nie znajduje dla tego faktu logicznego wyjaśnienia, dokładnie tak było również w moim przypadku, nie inaczej. Ach ta podświadomość to wszystko musiała być jej sprawka, czasem płata nam figle jak jakaś kapryśna panna. Chwała jej za to że tym razem przyszykowała dla mnie szczęśliwe zakończenie. Uchssss … wierz mi z ulgą odetchnęłam pełną piersią. Tak kwoli ścisłości to dwoma piersiami. Masz rację. Moja nieścisłość. Odetchnęłam z ulgą dwoma pięknymi, zdrowymi piersiami.
Chemia szósta przeszła do historii. KONIEC. 

Akcjaaaa.. klaps... ""Czerwona - FEC" koniec sceny szóstej, ostatniej